گلبرگ

سرآمد طاعت الله تعالی صبر و رضاست

اهل دل ای نازنین هایم سلام سایه تان اینجا همیـشه مستدام بـا شـما قلـبم منـوّر می شـود حال من یک حال دیگر می شـود حـرف

دل ، اینجا پناهم داده است دلـبری قـولِ نگاهم داده است بزمتان ، جانِ مـرا بـر باد کرد حرف دل ، مـا را چنین معـتاد کرد حرف

دل، پُر گشته از یاران عشق گونه هـا تـر گشته از باران عشـق عــاشقان مبهوت خالش می شـوند مست و شـیـدای وصالش می

شوند

بر نمی گردم از این پنجره رویایی
تا تبسم بوزد از این پنجره رویایی

صحن در صحن حرم اشک کبوتر جاری ست
موج در موج تنیده ست به هم شیدایی

چشم ها دوخته بر قامت گلدسته یار
شور بر پا شده از این همه بی پروایی

من که سنگینی صد شعله به دوشم دارم
عشق باریده بر این دل شده صحرایی

خیز ای عشق مرا رخصت دیداری ده
تا در آغوش کشم گنبدت ای مینایی

دست ها باز هم آهنگ شکفتن دارند
باز هم دست مرا گیر تو ای دریایی